Wybrane problemy rynku biopaliw transportowych w Polsce w kontekście uwarunkowań Unii Europejskiej

Izabela Wielewska

doi:10.22630/PRS.2007.2.63

PDF

Opublikowane:

Dec 31, 2007

Numer

Tom 2 (2007)

Dział

Articles

CitedBy/Share

Izabela Wielewska

Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

DOI: https://doi.org/10.22630/PRS.2007.2.63

Słowa kluczowe : biodiesel, bioetanol, biokomponent, wskaźnik wykorzystania biopaliw transportowych

Abstrakt

W 2007 roku Unia Europejska zaproponowała następujący Pakiet Energetyczny: minimum 20% redukcji gazów cieplarnianych, minimum 20% energii ze źródeł odnawialnych i wykorzystanie minimum 10% biopaliw transportowych w paliwach ogółem do roku 2020. W Polsce od kilku lat notuje się niski wskaźnik wykorzystania biopaliw w strukturze paliw transportowych. Mimo iż wskaźnik osiągnięcia celu (udział energii z biopaliw) wzrasta z roku na rok począwszy od 2004, gdy wynosił 0,3%, a w kolejnych latach 0,48% i 0,92% udziału biopaliw w zużyciu paliw w transporcie ogółem, znacznie odbiega od tych, o których mowa w dyrektywie 2003/30/EC (np. 2,75% w roku 2006). Obecnie w Polsce znaczenie gospodarcze mają dwa rodzaje biopaliw transportowych: biodiesel i bioetanol (w postaci ciekłej lub eteru ETBE). Sektor produkcji bioetanolu jest sektorem dojrzałym, który prawdopodobnie będzie przechodził na technologię jednoetapową produkcji biokomponentu, natomiast sektor biodiesla jest sektorem w początkowej fazie rozwoju, w którym od roku 2005 funkcjonuje dotychczas jeden duży producent (Rafineria Trzebinia, Grupa Orlen) oraz zanotowano dwa inne wejścia rynkowe w II połowie 2006 roku (Elstar Oil-Malbork, Solvent Dwory). Wejście do sektora planuje kilkunastu inwestorów. Głównym problemem determinującym rozwój produkcji biodiesla w Polsce są bariery przyrodniczo-organizacyjne produkcji nasion rzepaku, ograniczające powierzchnię jego upraw do 1 mln ha.

Jak cytować

Wielewska, I. (2007). Wybrane problemy rynku biopaliw transportowych w Polsce w kontekście uwarunkowań Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe SGGW W Warszawie - Problemy Rolnictwa Światowego, 2, 461–470. https://doi.org/10.22630/PRS.2007.2.63

Bibliografia

Directive of the European Parliament and of the Council of 8 may 2003 on the promotion of the use of the biofuels or other renewable fuels for transport [2003]. 2003/30/EC.

Finat G. [2005]: Biofuels for Transport: Challenge&Achievements. The 1st meeting of the Biofuels Research Advisory Council (BIOFRAC) in support of the European Technology Platform for Biofuels. European Commision, Brussels, 15 June 2005.

Gmyrek R. [2006]: Surowcowe uwarunkowania produkcji FAME w Europie, Konferencja CLN-PIPP nt. Zadania polskiego sektora paliwowego w promocji biopaliw. Cz. II FAME. 16-17.03, 2006 r. Hotel Gromada, Warszawa.

Krajowa Rada Gorzelnictwa i Produkcji Biopaliw. [2007]. www.krgipb.pl

Kupczyk A. [2005]: Development of the biofuels market in Poland. Part 1 - Bioethanol. F.O. Lichts. World Ethanol&Biofuels Report tom. 4, nr 8, ss. 178-180.

Kupczyk A. [2007]. informacja bezpośrednia, czerwiec 2007.

Kupczyk A., Pisarek M. [2005]: Development of the biofuels market in Poland. Part 2 - Biodiesel. F.O. Lichts. World Ethanol&Biofuels Report tolm 4, nr 8, ss.181-182.

Kupczyk A., Londo M., Wiśniewski G. [2007]: Rola Polski w planie działania UE dla biopaliw do 2020 r. Analiza wstępnych wyników projektu UE REFUEL, Warsztaty „Biomasa i Biopaliwa w Polsce”. Projekt PSO PPA, IPiEO, Ministerstwo Środowiska, Warszawa.

Kupczyk A., Ruciński D. [2007]: Biopaliwa transportowe - 2006. Raport Rynkowy. ECBREC-IEO. Instytut Energetyki Odnawialnej, Warszawa.

Kupczyk A., Wielewska I. [2007]: Stan obecny i perspektywy wykorzystania biopaliw transportowych w Polsce na tle UE. Część III. Instrumenty wsparcia rozwoju biopaliw. Energetyka 7, ss. 457-462 (w druku).

Kuś J. [2003]: Produkcja biomasy na cele energetyczne (możliwości i ograniczenia). Biuletyn IUNG 7, ss. 1-9.

Kuś J. [2005]: Możliwości zwiększenia krajowej produkcji rzepaku ozimego na cele energetyczne do roku 2008-2010. ZSiEPR, IUNG, Puławy.

Raport dla Komisji Europejskiej wynikający z art. 4(1) dyrektywy 2003/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych za 2004 r. [2005]. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi we współpracy z Ministerstwem Gospodarki i Pracy, Ministerstwem Finansów, Ministerstwem Nauki i Informatyzacji, Ministerstwem Środowiska i Ministerstwem Infrastruktury.

Raport za 2005 r. dla Komisji Europejskiej wynikający z art. 4(1) dyrektywy 2003/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych. [2006]. Ministerstwo Gospodarki.

Strategia rozwoju energetyki odnawialnej .[2001]. Monitor Polski 25, poz.365.

Transportation Biofuels. Market Report. [2007]. Instytut Energetyki Odnawialnej, Warszawa.

Tyszkowski E. [2003]: Biopaliwa – szansa dla producentów rolnych w UE. Materiały Konsulatu Generalnego RP w Hamburgu.

Ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw. [2007].

Woźniak P. G. [2007]: Wieloletni program promocji biopaliw odnawialnych na lata 2008-2014. Projekt z 21 marca 2007. Departament Energetyki Ministerstwa Gospodarki, Warszawa.

Wieloletni program promocji biopaliw na lata 2008-2014. [2007]. Projekt. Ministerstwo Gospodarki, Warszawa.

Zakrzewski T. [2005]: Branżowy program przetwórstwa rzepaku na cele energetyczne. Materiały Niepublikowane Krajowej Izby Biopaliw.

Zakrzewski T. [ 2007]. informacja bezpośrednia, czerwiec 2007.

Statystyki