Rozwój biogospodarki opartej na wiedzy na Ukrainie – w kierunku systemu dyfuzji innowacji opartego o model poczwórnej helisy

Ludwik Wicki; Yulia Galchynska; Mariusz Maciejczak; Mykola Orlykovskyi

doi:10.22630/PRS.2016.16.1.14

PDF

Opublikowane:

Mar 31, 2016

Numer

Tom 16 Nr 1 (2016)

Dział

Articles

CitedBy/Share

Ludwik Wicki

Wydział Nauk Ekonomicznych, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

https://orcid.org/0000-0002-7602-8902

Yulia Galchynska

Państwowy Uniwersytet Zasobów Biologicznych і Przyrodniczych Ukrainy, Kijów, Ukraina

Mariusz Maciejczak

Wydział Nauk Ekonomicznych, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

https://orcid.org/0000-0002-0630-5628

Mykola Orlykovskyi

Państwowy Uniwersytet Agroekologiczny w Żytomierzu, Ukraina

https://orcid.org/0000-0001-9296-623X

DOI: https://doi.org/10.22630/PRS.2016.16.1.14

Słowa kluczowe : biogospodarka oparta na wiedzy, dyfuzja innowacji, model poczwórnej helisy, Ukraina

Abstrakt

W artykule podjęto próbę oceny stanu rozwoju sektora biogospodarki opartej na wiedzy na Ukrainie. Jednocześnie dokonano oceny na ile obecny rozwój wpisuje się w koncepcję systemu dyfuzji innowacji opartą na modelu poczwórnej helisy, oraz wskazano na najważniejsze czynniki sprzyjające i ograniczające ów rozwój. Stwierdzono, iż Ukraina posiada znaczący potencjał czynników wytwórczych dla produkcji biomasy, który dotychczas wykorzystywany jest na potrzeby biogospodarki opartej na wiedzy w znikomym stopniu, czego główną przyczyną jest niski stopień dyfuzji innowacji, głównie w zakresie biotechnologii. Obecny rozwój w niskim stopniu oparty jest na koncepcji poczwórnej helisy, co jednocześnie stanowi o dużym potencjale wzrostu na najbliższe lata. Właściwie ukierunkowana polityka gospodarcza może w znacznym stopniu wpłynąć na rozwój biogospodarki opartej na wiedzy na Ukrainie.

Jak cytować

Wicki, L., Galchynska, Y., Maciejczak, M., & Orlykovskyi, M. (2016). Rozwój biogospodarki opartej na wiedzy na Ukrainie – w kierunku systemu dyfuzji innowacji opartego o model poczwórnej helisy. Zeszyty Naukowe SGGW W Warszawie - Problemy Rolnictwa Światowego, 16(1), 164–176. https://doi.org/10.22630/PRS.2016.16.1.14

Bibliografia

Baidala, W.W. (2014). Формування системи показників оцінки рівня розвитку біоекономіки в Україні, Збірник наукових праць Таврійського державного агротехнологічного університету (економічні науки), nr 1, 32-36.

Baidala, W.W., Bytenko, W.M. (2014). Зарубежный опыт кластеризации и возможности его применения в Украине в условиях развития биоэкономики, Науковий вісник Херсонського державного університету. nr 6. Частина 1, 152-158.

Bojar, M., Machnik-Słomka, J. (2014). Model potrójnej i poczwórnej helisy w budowaniu współpracy sieciowej dla rozwoju innowacyjnych projektów regionalnych. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Seria: Organizacja i Zarządzanie, z. 76, 99–111.

Carayannis, E., Barth, T., Campbell, D. (2012). The Quintuple Helix innovation model: global warming as a chal¬lenge and driver for innovation. Journal of Innovation and Entrepreneurship, nr1, 1-2, doi:10.1186/2192-5372-1-2. (Crossref)

Carayannis, E., Campbell, D. (2011). Open Innovation Diplomacy and a 21st Century Fractal Research, Education andInnovation (FREIE) Ecosystem: Building on the Quadruple and Quintuple Helix Innovation Concepts and the “Mode 3”. Knowledge Production System. Springer Science+Business Media, LLC 2011. (Crossref)

DKSU Державний комітет України (Państwowy Komitet Statystyki Ukrainy) (2006). Паливно-енергетичні ресурси України. Статистичний збірник.

Enriquez-Cabot, J. (1998). Genomics and the World's Economy. Science nr 281, 925-926. (Crossref)

Eriksson, M., Niitamo, V-P., Kulkki, S., Hribernik, K.A. (2006). Living labs as a multi-contextual R&D method¬ology. Proceedings of 12th International Conference on Current Enterprising – ICE 2006, Milan, Italy, June 26-28. (Crossref)

Etzkowitz, H. (2002). The Triple Helix of University – Industry – Government. Impications for Policy and Evalua¬tion. Science Policy Institute, Working paper 2002-11.

Etzkowitz, H., Klofsten, M. (2005). The innovating region: toward a theory of knowledge-based regional develop¬ment. R&D Management nr 35(3), 243-255. (Crossref)

Etzkowitz, H., Leydesdorff, L. (1995). The Triple Helix – University – Industry – Government Relations: A Laboratory for Knowledge Based Economic Development, EASST Review 14.

European Commission (2010). Europe 2020. A strategy for smart, sustainable and inclusive growth. Communica¬tion from the Commission. COM (2010) 2020 final.

European Commission (2014). Towards a Circular Economy. A Zero-Waste Program for Europe. Com (398).

Galchynska, Y., Maciejczak, M., Orlykovskyi, M. (2015). Development of bioenergy from biomass in Ukraine. Problems of World Agriculture, vol. XV, issue 4/2015.

Gieletycha, G. (2013a). Біомасазігріє Україну. Pobrano 15 października 2015 z: http://www.epravda.com.ua/columns/2013/06/14/379997.

Gieletycha G. (2013b). Перспективи біогазу в Україні. Pobrano 15 października 2015 z: http://www.epravda.com.ua/columns/2013/07/3/383399/.

Global Bioeconomy Summit (2015). Pobrano 10 października 2015 z: http://gbs2015.com/the-summit/.

Gołębiewska, B. (2011). Significance of Connections with the Environment of Agricultural Farms in Poland for Their Production and Economic Situation. Economic Science for Rural Development - Production and Taxes, (24), 40-49.

Gołębiewski, J. (2014). Biogospodarka jako inteligentna specjalizacja regionów w Polsce (Bioeconomy as a Smart Specialization of Regions in Poland). Przedsiębiorczość i Zarządzanie, t. 15, z. 8, cz. 1, 55-69. Pobrano 16 lutego 2016 z: http://piz.san.edu.pl/docs/e-XV-8-1.pdf.

Leydesdorff, L. (2004). The Triple Helix, Quadruple Helix, …and an N-tuple of Helices: Explanatory Models for Analyzing the Knowledge-based Economy? Amsterdam School of Communication Research (ASCoR), University of Amsterdam. Pobrano 12 stycznia 2014 z: http://www.leydesdorff.net/ntuple/.

Leydesdorff L., Etzkowitz H. (2001). The Transformation Of University-industry-government Relations, Electronic Journal of Sociology. Pobrane 12 kwietnia 2010 z: http://www.sociology.org/archive.html).

Maciejczak, M. (2010). Innowacje i innowacyjność w łańcuchach żywnościowych. (w] Baczko T. (red.) Raport o innowacyjności gospodarki Polski w 2009. Wyd. INE PAN, Warszawa, 45-51

Maciejczak, M. (2012). Zastosowanie modelu potrójnej heliksy w rozwoju innowacyjności polskiego rolnictwa i obszarów wiejskich. Wieś Jutra, nr 11–12, 24-27.

Maciejczak, M. (2015a). How to analyze bioeconomy? Annals of Polish Association of Agricultural Economists and Agribusiness, vol. XVI, issue 6, 165-171.

Maciejczak, M. (2015b). What are production determinants of bioeconomy? Problems of World Agriculture, vol. XV, issue 4, 137-146.

Maciejczak, M., Galchynska, J., Orlykowskyi, M. (2015). Biomass as the primary raw material of bioeconomy in the European Union. Scientific Journal of Higher Economic-Social School in Ostroleka, issue 4/2015 (19).

Maciejczak, M., Hofreiter, K. (2013). How to Define Bioeconomy? Annals of Polish Association of Agricultural and Agribusiness Economists, Volume 15, Issue 4, 243-248.

Maciejczak, M., Zakharov, K. (2011). Development of organic farming in Ukraine as a process of innovation difussion. Roczniki Naukowe SERIA, t XIII, z. 6, 136-141.

NORDEN (2015). Nordic Bioeconomy. Pobrano 15 października 2015 z: http://www.norden.org/en/theme/nordic-bioeconomy.

OECD (2010). The Bioeconomy to 2030: designing a policy agenda. Pobrano 15 października 2015 z: http://www.oecd.org/futures/ bioeconomy/2030.

Sheppard, A., Begley, C., Rughu, S., Richardson, D. (2011). Biosecurity in the new bioeconomy. Editorial overview // Current Opinion in Environmental Sustainability 3, 1-3. Pobrano 15 października 2015 z: DOI 10.1016/j.cosust.2011.01.003. (Crossref)

Talavyria, M.P., Baidala, W.W. (2013). Суть, проблемыизадачиразвитиябиоэкономикивУкраине Вестник Курской Государственной Сельскохозяйственной Академии. Nr 6. Pobrano 15 października 2015 z: http://cyberleninka.ru/article/n/sut-problemy-i-zadachi-razvitiya-bioekonomiki-v-ukraine.

Talavyria M.P., Talavyria O.M. (2014). Розвиток біоекономіки нового покоління на науковій основі. Pobrane 15 października 2015 z: http://memjournal.agrex.gov.ua/rozvytok-bioekonomiky-novoho-pokolinnya-na-naukovij-osnovi.

Viaggi D. (2012). From Agricultural to Bio-based Economics? Context, State of the Art and Challenges. [w:] D.Viaggi, F. Mantino, M. Mazzocchi, D. Moro, G. Stefani, Bio-based and Applied Economics, nr 1, 3 11.

White House (2012). National Bioeconomy Blueprint, Washington DC. (Crossref)

Wicka, A. (red.) (2013). Czynniki i możliwości ograniczania ryzyka w produkcji roślinnej poprzez ubezpieczenia. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.

Wicki, L., Grontkowska, A. (2015). Zmiany znaczenia agrobiznesu w gospodarce i w jego wewnętrznej strukturze. Roczniki Naukowe Ekonomii Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich, t. 102, nr 3, 20–32.

Statystyki